یکی از مصالح سازگار با محیط زیست بتن سبز است که به آن بتن سازگار با محی زیست گفته میشود.دولت مالزی تلاش های بسیاری برای استفاده از مصالح سازگار با محیط زیست کرده است که این تلاش و پیگیری در دانشکده مهندسی عمران توسط محققان دانشکده به ثمر نشست و منجر به تولید نوعی بتن ساختمانی سازگار با محیط زیست به نام بتن اختلاط سبز گردید. با توجه به علاقه رو به رشد در زمینه توسعه پایدار و مشوق های مختلف ارائه شده توسط دولت مالزی، دست اندرکاران کلیدی در صنعت ساخت و ساز بیش از گذشته به استفاده از مصالح پایدار و با حداقل اثرات زیست محیطی راغب شده اند.

هنگامی که صحبت از ساخت سازه ها به میان می آید، سازندگان و پیمانکاران می توانند از امتیاز انتخاب گستره وسیعی از مصالح بهره مند باشند . به طور کلی، تصمیم گیری در زمینه انتخاب مصالح بستگی به عوامل مختلف از جمله هزینه و عملکرد برای کاربردهای خاص دارد.

در سال 2009، دولت مالزی شاخص ساختمان سبز (GBI) برای تشویق ساخت ساختمان با استفاده از تکنولوژی سبز معرفی نمود، و انگیزه هایی برای مالکان جهت به کسب گواهینامه GBI برای ساختمان های جدید و یا ساختمان های موجود ایجاد کرد. همچنین تلاش هایی را برای کاهش آلودگی هوا انجام داد که در این زمینه بتن به دلیل مقدار قابل توجه انتشار کربن ناشی از تولید سیمان و ساخت بتن نقش مهمی ایفاء می کند. بنابراین، توسعه بتن سبز که می تواند در ساختمان ها و سازه ها استفاده شود، حائز اهمیت است.

در سال های اخیر، بکارگیری بتن سبز در بسیاری از کشورها از جمله مالزی از محبوبیت بالایی برخوردار شده است. این بتن نوآورانه می تواند با استفاده از مصالح ضایعاتی به عنوان یکی از اجزای آن تولید شود. همچنین بتن سبز می تواند با استفاده از فرآیندهای مختلف تولید که برای محیط زیست مضر نیست تولید گردد. معیار برای بتن سبز این است که مواد استفاده شده برای ساخت آن باید از "مصالح سبز" و یا پایدار به جای منابع غیر پایدار باشد. استفاده از مصالح بازیافتی و مواد زائد را می توان به عنوان منابع پایدار در نظر گرفت در صورتی که بتوانند هزینه ها و مصرف مواد خام را کاهش دهند و همچنین سطح دفن زباله را کم کنند.

در این پروژه، محققان در دانشگاه "تکنولوژی مارا" یک بتن سبز نوآورانه به نام "بتن با اختلاط سبز" معرفی نمودند که با استفاده از مصالح مرسوم که تا حدی با مواد زاید و بازیافتی مناسب برای دستیابی به عملکرد قابل قبول، مقرون به صرفه بودن و پایداری جایگزین گردیده، طراحی و تولید شده است. بتن سبز از مواد خام جدید نظیر خاکستر بادی، سنگدانه های بتن بازیافتی و الیاف حاصل از قوطی های آلومینیومی ساخته شده است. خاکستر بادی یک محصول زائد حاصل از نیروگاه زغال سنگ است و معمولا در حوضچه ای دفع و به محل های دفن زباله فرستاده می شود. از طریق تحقیقات کشف شد که خاکستر بادی پتانسیل جایگزینی با سیمان، که مصالحی با اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از آلودگی هوا در کارخانجات سیمان است، را دارا می باشد. به منظور کاهش مصرف مواد خام و برای به حداقل رساندن میزان ضایعات تولید شده از تخریب سازه های بتنی، بتن خرد شده می تواند به عنوان مصالح سنگدانه مورد استفاده مجدد قرار گیرد. در این نوع بتن قوطی های آلومینیومی مورد استفاده قرار می گیرد زیرا می توان آنها را به راحتی به الیاف خرد شده تبدیل نمود و برای تقویت بتن به کار برد.

برای تولید این بتن جدید نیاز به تخصص های فنی مانند طرح اختلاط این نوع جدید بتن، مواد اولیه جدید و دانش خواص بتن سبز می باشد. نه تنها این بتن سبز جدید سازگار با محیط زیست است، بلکه مقرون به صرفه نیز می باشد زیرا حاصل نسبت مواد بهینه سازی شده از طرح مخلوط بتن جدید است. در بررسی انجام شده، بتن جدید می تواند به افزایش مقاومت تا 30? در مقایسه با بتن معمولی دست یابد.

این نوع بتن سبز دارای مزایای زیر است:

- قابلیت طراحی برای برآوردن مقاومت و سطح عملکرد مطلوب در طول عمر مفید سرویس دهی ساختمان یا سازه را دارا می باشد.

- دارای کمترین میزان سیمان / کربن در هر واحد از تولید بتن می باشد.

- پتانسیل تجاری سازی با ارائه این نوع بتن به سازندگان و پیمانکاران که دوستدار محیط زیست است، همسو با سیاست ملی فناوری های سبز را دارا می باشد.

بطور کلی موارد عمده کاربرد سقف کاذب عبارتند از : عبور تاسیسات ، آکوستیک کردن ، موارد دکوراتیو ، سبک کردن ساختمان در برجها ، هدایت و جلوگیری از اتلاف حرارت و رطوبت ، نورپردازی مناسب با شرایط کار و زندگی و....
سقفهای کاذب می‌توانند ، به صورت صاف و یا به اشکال دیگر ساخته شوند . سقف کاذب باید با مصالح سبک ساخته شده و فریم آن به نحو مناسبی به اسکلت یا دیوارهای مجاور متصل گردد که به علت ضربه ها و تکانهای ناشی از زلزله ، موجب خرابی دیوارهای اطراف نشود .
جنس سقف کاذب می تواند از گچ ، چوب ، فلزات رنگین ،پی وی سی ،  شیشه ، آهن ، ورق های فلزی روکش دار ، آلومینیوم ، کامپوزیت و یا ترکیبی از اینها باشد .
سقف های کاذب اولیه با استفاده از قطعات پلاستیکی در سالهای 1365 به بعد در سقف های کامپوزیت کُرمیت ساخته می شدند . اما مشکلاتی از قبیل گران بودن مصالح ، نچسبیدن به گچ و خاک و خزش (Creep) باعث گردید که استفاده از آن ها محدود گردد. از سوی دیگر دسترسی به مواد اولیه ورق گالوانیزه در داخل کشور و تولید انواع  ورق گالوانیزه به صورت رابیتس در شکلها و فرمهای مختلف ، سازندگان را به سمت استفاده از این محصول سوق داد .
طراحان سقف کاذب با بهره گیری از تنوع و انعطاف پذیری مصالح موجود ، می توانند اشکال بسیار زیبایی را در سقف ساختمانها بوجود آورند . این رشته از صنعت ساختمان به تخصص ویژه ای نیاز دارد . طراح باید خصوصیات همه سازه ها را به خوبی بشناسد .  با انواع سقف کاذب آشنایی داشته باشد و کاربرد آنها را در موقعیت های مختلف درک کند تا در هر مورد بتواند بهترین سقف کاذبرا طراحی و اجرا نماید . عوامل تعیین کننده در انتخاب شکل و مصالح سقف کاذب عبارتند از : میزان رطوبت و دمای محل ، آکوستیک ، نورپردازی ، زیبایی ، هزینه و ....
نصب آسان سقف کاذب از جمله عوامل مهم در انتخاب نوع سقف کاذب  به عوامل زیر بستگی دارد : سبکی متریال ، انتخاب زوایایی که براحتی سقف مورد نظر اجرا شود ، انتخاب متریالی که زوایای پوشش را تامین کند و به راحتی در کنار هم جفت و جور شود، با سهولت آویزان کردن سقف و مهار آن از سقف اصلی ، تولید سازه هایی با اندازه های مختلف.
در انتخاب طرح و اجزاء سقف کاذب همفکری نزدیک بین مجری سقف کاذب و معمار طراح باید وجود داشته باشد.

با توجه به نقش معمار به عنوان طراح ساختمان در مصرف بهینه انرژی و کاهش اتلاف انرژی لازم است تا میزان تبادل حرارت را در قسمتهای مختلف ساختمان مورد بررسی قرار دهیم. میزان اتلاف حرارت از طریق قسمتهای ساختمان مانند دیواره‎ها، بام، کف و بازشوها به عواملی چون میزان عایق‎کاری حرارتی، سطح پوشش و اختلاف دمای داخل و خارج ساختمان دارد. مطالعات (نجفی امین، 1366)، نشان می‎دهد در یک خانه معمولی چهار طرف باز، میزان اتلاف انرژی در دیوارها 29%، بام 26%، کف مرتبط با هوای آزاد 20%، بازشوها 14% و منافذ 11% می‎باشد.

صرف‎نظر از قسمتهای مختلف ساختمان عواملی چون نحوه استقرار ساختمان و فرم ساختمان نیز در میزان اتلاف انرژی نقش مؤثری را دارد. نحوه استقرار و فرم ساختمان از دو جهت می‎تواند اتلاف انرژی را کاهش دهد. یکی جهت تابش خورشید و دیگری جهت وزش باد می‎باشد. جهت‎یابی ساختمان نسبت به تابش آفتاب و وزش باد بستگی به نوع اقلیم محیط داشته و فرم ساختمان نیز می‎تواند به گونه‎ای طراحی گردد که هماهنگی لازم را با تابش آفتاب و وزش باد داشته باشد. در این ارتباط این دو عامل درحقیقت فضای باز وبسته را ایجاد می‎نماید. وجودفضای سبز و درخت در فضای باز هم می‎تواند نسبت به گرما و نیز سرما به صورت بازدارنده عمل نماید. درختان از یک طرف دمای بالای هوا را جذب می‎کنند، و از طرف دیگر می‎توانند مانعی برای وزش باد در فصل سرما باشند. در شرایطی که برای خنک کردن فضا نیاز به وزش باد باشد، می‎بایست درختان را به گونه‎ای در فضای آزاد پیش‎بینی نمود که در این شرایط از حرکت هوا و باد ممانعتی به عمل نیاید.

پیش‎آمدگی و عقب رفتگی‎ها در فرم ساختمان موجب اتلاف حرارتی می‎گردد. پلانهای فشرده اتلاف کمتری دارند. تقلیل دیوار فضاهای اصلی با فضای آزاد تا حدود زیادی اتلاف حرارتی ساختمان را کاهش می‎دهد. الحاق فضایی به عنوان ورودی مانند هشتی می‎تواند در این جهت مؤثر باشد.

در ارتبــاط با فرم ساختمان مهمترین عامل، بزرگی ساختمان است، ساختمانهای متوسط و مجموعه ساختمانهای اداری یا مسکونی آپارتمانی اتلاف حرارتی کمتری دارند. نمودار شماره یک نشان می‎دهد در یک مجموعه ساختمانی اداری به میزانی که تعداد دفاتر در ساختمان اضافه می‎گردد، هزینه‎های انرژی مربوطه کاهش می‎یابد.

طراحی معماری غیرفعال (Passive)

علاوه بر تمهیدات فوق با استفاده از سیستم طراحی معماری غیرفعال (Passive) ساختمان، می‎توان انرژی خورشیدی و باد را برای گرمایش و سرمایش به گونه‎ای جذب و ذخیره نمود که نیازی به امکانات برقی و یا مکانیکی نباشد. اصلاح نورپردازی در داخل ساختمان و اجتناب از گرمایش بیش از حد نیز به عنوان طراحی معماری غیرفعال محسوب می‎گردد. طراحی معماری غیرفعال می‎بایست به عنوان یکی از عوامل در استراتژی بهینه‎سازی مصرف انرژی در نظر گرفته شود.

طراحی معماری غیرفعال با توجه به میزان تابش خورشید وباد می‎تواند تا حدود قابل توجهی از گرمایش و سرمایش ساختمان را تأمین نماید، ضمن اینکه هزینه بیشتری را در ساخت ساختمان در بر نخواهد داشت. اغلب مردم ساختمانهایی که به روش طراحی معماری غیر فعال طراحی و ساخته شده‎اند را به دلیل آسایش و امنیت، به لحاظ آلودگی، ترجیح می‎دهند. برای دستیابی به طراحی معماری غیرفعال کافی است به شش اصل آن توجه داشته باشیم.

1ـ نحوه استقرار ساختمان

2ـ استفاده از فضای سبز و درخت

3ـ موقعیت و اندازه بازشوها

4ـ نحوه چیدمان داخلی فضایی

5ـ طراحی

6ـ گرمایش و سرمایش

برای دریافت اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید.

فواید کار با سقف کاذب :  

1-      توانایی بکارگیری عایق حرارتی در سقف و درز بندی بسیار کامل و دقیق برای جلوگیری از تبادل دما

2-      استفاده از سقف های کاذب می تواند باعث کاهش مصرف انرژی شود.

3-      جلوگیری از تبادل هوای درون محیط با محیط بیرونی

4-      کاهش فضای اشغال شده  و جلوگیری از مصرف بیهوده انرژی

دلایلی که استفاده از سقف کاذب را توجیه می کند:

1-      کاهش فضای مصرفی و قابلیت ایجاد سقف کوتاه تر

2-      دوام و زبایی بالا سقف های P.V.C

3-      ایجاد روکش برای زیر سقف

4-      توانایی ایجاد محیطی برای قرار گرفتن وسایل و تجهیزات مختلف

5-      عایق صدا و دما

نصب سقف کاذب:

برای نگاه داشتم این سقف ها باید از گیره های عمودی فلزی, روکش هایی که در زیر قرار می گیرند که ممکن است از موادی مانند کچ اندود و رابیتس و یا لمبه چوبی تهیه شده باشد و همچنین پروفایل های اصلی و فرعی که بصورت افقی بکار می روند تشکیل می شوند.

گیره ها باید به هر شکلی برای نمونه با استفاده از یا طاق ضربی وخرپا به سازه فلزی بالای سقف متصل کرد. اگر هم سقف بتن ریزی شده است باید قبل از بتن ریزی مکان های نصب گیره ها مشخص شده باشند و در غیر اینصورت می توان از چکش های فشنگی بهره برد. اگر از این چکش ها استفاده می کنید باید حتما عملکرد فشنگ ها توسط گروه نظارتی تایید شود.

1.      آویزهایی که در زمان درستی پیشبینی شدند.

جهت آویزهای قائم قادر هستیم که مصالح زیر را بکار بندیم:

_آرماتور یا همان میلگرد فولادی با قطری حداقل 6 میلی متر

_تسمهای فولادی ضد زنگ که دارای سطح مقطعی با حداقل 10 میلی متر مربع و ضخامتی حداقل 5.1 میلی متر می باشند.

_سیم های فولادی گالوانیزه با قری حداقل 1.3 میلی متر

_در صورتی که از آویزهای دیگر فلزی به غصر از آویزهایی که در بالا ذکر کردیم استفاده می کنید باید این اویزهای از نظر ضد زنگ بودن و مقاوت مانند موارد ذکر شده در الا باشند

مقدار آویزهای قائم برای هر مترمربع و همچنین فاصله ای که باید از یکدیگر داشته باشند بستگی به پوششی که سقف کاذب دارد و همینطور قابلیتی که در تغییر شکل و تحمل دارا می باشند. با توجه به نوع سقف تعداد آویزها مشخص می شود. تا آنجایی که امکان دارد باید آویزها را با فاصله ای مساوی از یکدیگر و همچنین صاف و شاقولی قرار داد. برای اینکه بخواهیم آویزها را به اسکلت فلزی و یا سقف آویزان کنیم باید از جوش و یا پیچ و مهره استفاده کرد. به غیر از این دو راه اگر بخواهیم روش دیگری را برای اتصال استفاده کنیم حتما باید آن را به تایید دستگاه های نظارتی برسانیم. در صورتی که روش جوش کاری را بکار ببندیم باید محل جوش شده را با استفاده از ضد زنگ بپوشانیم.

در صورتی که شقف دارای اسکلت چوبی باشد آویزهای قائم را توسط قلاب یا پیچ متصل می کنند. حداقل باید قلاب و یا پیچ را به اندازه 50 میلی متر در چوب فرو کرد. نباید توسط چکش پیچها را درون چوب وارد کرد.

2.      آویزهایی که آنها را بعد از ساخت سقف بتن فولادی توسط مفتول و یا اتصالات فلزی به سقف وصل می شوند.

در مورد گیره و آویز ها باید به نکته ها زیر توجه داشت:

_ بعد از متصب کردن آویزها باید همه اتصال ها بررسی شوند تا مطمعن شوید که در آینده دچار مشکل نمی شوید.

_ نباید وزنی را که سقف ها ساخته شده با بتن آرمه بیشتر از وزن از پیش در نظر گرفته شده باشد.

_ در ادامه می توانید با کمترین تعداد آویزها قابل استفاده در سقف ها کاذب متناسب با طرح و نقشه آشنا شوید.

_ استحکام و مقاومت حداقل سی مگاپاسکال و همچنین قطر حداقل 1 میلیمتری برای یک بتن بیست و هشت روزه واجب می باشد.

_ آویز هایی که قرار است مورد استفاده قرار گیرند باید دست کم تا بیست پنج میلیمتر در بتن فرو رود, همچنین قطر آن ها نباید کمتر از4.3  باشد.

_ در رابطه با چکش فشنگی نیز بهتر است قبل از هرگونه اقدامی برای اصال گیره ها بوسیله آن ها, دفترچه راهنمای آن ها را مطالعه کنید و ببینید برای این کار مناسب هستند یا خیر. به این نکته نیز توجه کنید که به هیچ عنوان نباید فشنگ یک چکش برای چکشی دیگر بکار ببرید.

_ نصب گیره ها در بخش های جانبی و با فاصله دست کم 12 سانتیمتری از گوشه زیرین تیرک, واجب می باشد.

_ نباید فشنگ ها چکش فشنگی را در حفره ها فرستاده شوند.

_ بهتر است برای چلوگیری از وارد شدن آسیب به افرادی که در محیط قرار دارند بهتر است از افراد مسئول و کسانی که دارای وسایل ایمنی هستند کمک بگیرید تا درصورت پرتاب و کمانه کردن فشنگ ها به آن ها آسیبی نرسد.

_ نوع چکش فشنگی و نکات اعمال شده توسط گروه ناظر, میزان افصله از گوشه ها قطعه ها بتنی را مشخص می کنند.

_ نباید کسانی که از چکش فشنگی استفاده می کنند دچار کوررنگی باشند چون نوع این فشنگ ها براساس رنگشان مشخص می شوند.

_ این نوع چکش ها نباید توسط افراد  زیر 18 سال مورد استفاده قرار گیرد.

_ چکش فشنگی را باید عمود بر سطح مورد نظر نگاه دارید.

3.      پروفیلهای افقی ،فرعی و اصلی

با توجه به اینکه از چه مصالحی پروفیلهای اصلی و یا فرعی را می سازند دو شکل متفاوت مشخص می شود.

الف. در صورتی که پروفیلهای فرعی و یا اصلی از فولاد گالوانیزه و یا فولاد ساخته شده باشد:

1.سطح مقطعی که پروفیلها باید داشته باشند توسط دستگاه نظارتی مشخص می شود ،اما کمترین مقاوت آنها نباید برای پروفیلهای اصلی و همچنین فرعی به ترتیب از مقاومت آراماتورهایی با قطر 10 و 6 میلی متر پایینتر باشد.

2.در محلی که سقف کاذب به دیوار برخورد می کند سعی کنید که از یک عدد نبشی با اندازه 2*20*20 استفاده نمایید.

ب.در صورتی که پروفیلهای فرعی و یا اصلی از جنس ،چوب آلومینیوم یا دیگر مصالح باشند:

1.اگر در پروفیلهای فرعی یا اصلی در عوض استفاده از فولاد از چهارتراش چوبی بهره گیری بشود ،برای این چوب باید از چوب نراد خارجی یا همان روسی و مشابه آن استفاده شود. به ترتیب ابعاد قعطعات چوب که برای پروفیلهای اصلی و فرعی استفاده می شود به این ترتیب است 6*4 و 4*4.

2.برای استفاده کردن از آلومینیوم و یا دیگر مصالح اندازه های پروفیل به محاسبه های انجام شده بستگی دارد ،اما به هر صورت نباید مقاومت پروفیلهای فرعی و اصلی از هر نظر از میلگردهای فولادی 10 و 6 کمتر باشد.

3.به علاوه نکات بالا سقفهای کاذب در برابر نیروهای جانبی باید مقاوم باشند و در صورتی که تاسیسات حرارتی مانند لوله و یا کانال از زیر سقف اصلی عبور کند (فاصله بین سقف اصلی و همچنین سقف کاذب) ایجاد کردن درز انبساط در کنارهای سقف برای ایجاد نمود مکان جهت تغییر مکانهای حرارتی که یک امر ضروری می باشد. در صورت ایجاد کردن دریچه بازدید برای سقف کاذب باید این دریچه با دقت زیاد و در مکانی مناسب ایجاد بشود.